26.01, 17:30 > 22:00
27.01 > 31.01, 12:00 > 19:00
01.02, 12:00 > 16:00
In deze geluidsinstallatie van Maryia Kamarova worden gevonden voorwerpen en elektro-akoestische mechanismen samengebracht in een tijdelijke wereld die wordt bewoond door hybride miniatuurwezens. Het zijn noch robots, noch dieren; ze bewegen zonder duidelijk doel, maar met volharding. Hun stemmen zijn fragiel en soms vallen ze stil, alsof ze zich alle andere dingen proberen te herinneren die ooit nuttig waren – draden, spoelen, knopen, fragmenten van keramiek en plastic. Ze lachen zachtjes, zonder longen, en klinken als het ritselen van gevallen bladeren.
‘Hoe heet je eigenlijk?’ vraagt men hem. ‘Odradek,’ zegt hij. ‘En waar woon je?’ ‘Geen vaste woonplaats,’ zegt hij en lacht; maar het is een lach zonder longen. Het klinkt ongeveer als het geritsel van bladeren. Daarmee is het gesprek gewoonlijk ten einde. Overigens komen ook deze antwoorden niet altijd; vaak zit hij er stom bij, en hij lijkt van hout. (Uit: Franz Kafka, De gedaanteverwisseling en andere verhalen. Vertaling: Willem van Toorn.)
Concept, realisatie: Maryia Kamarova
Codering, objecten: Victor Outters
Met bijzondere dank aan: Dominik t’Jolle, Miloš Vojtěchovský
***
De artistieke praktijk van Maryia Kamarova beweegt zich tussen podiumkunst, scenografie, geluid en installatiekunst. Haar interesse gaat uit naar het creëren van ruimtelijke omgevingen die nieuwsgierigheid en aandacht voor het alledaagse kunnen opwekken. Door alledaagse voorwerpen en technologieën een nieuwe plek te geven en aan te passen, wil ze het creatieve potentieel van niet-menselijke werelden naar voren brengen. Haar werk werd reeds internationaal, in Europa en daarbuiten, gepresenteerd op onder meer Archipel, Rewire, Reveil, Sonic Acts en Lisboa Soa. Ze is medeoprichtster van het collectief PYL en lid van het artistieke team achter Q-O2 in Brussel.